Osmanlıca Terimleri Sözlüğü

Sponsorlu Bağlantılar

Dost Site

• Alaca: Fes rengi ve lacivert zemin üzerinde sarı çizgiler olan bir çeşit pamuklu k
• Alaca Bayrak: Yeniçerilerin süvari kısmını teşkil eden ve "ebna-i sipahiyan" ismini alan
• Alay Arabası: Alaylarda padişahların bindikleri arabaya verilen addı. Buna "saltanat arab
• Alay Beyi: Eskiden miralay rütbesinde olan, vilayet merkezlerindeki jandarma kumandanl
• Alay Çavuşu: İki anlama gelmekteydi. Birincisi, hükümdarların bir yere gidişinde, geçit
• Alay Emini: Yüzbaşıdan büyük, binbaşıdan küçük, askeri kâtip sınıfından bir vazifenin u
• Alay Erkânı: Başta miralay olmak üzere, alayı teşkil eden taburların binbaşılarıyla, ala
• Alay Göstermek: Eskiden geçit resmine verilen isimdi. Bu resmi geçitler önemli Avrupa sefir
• Alay İmamı: Alayın birinci taburunun imamına verilen unvandı. Teşrifatta, yani protokol
• Alay Kanunu: Alay-ı hümayunlarda, seferlerde, hükümdar huzurunda yapılan resmi geçitlerd
• Alay Kâtibi: Alayın yazı ve hesap işlerini gören zabite verilen unvandı. Tabur kâtipliği
• Alay Köşkü: Padişahın, gerek ordu alayını gerek diğer alayları seyretmek için yaptırıla
• Alay Meclisi: Alay işleri ve meseleleri hakkında gerekli kararları alıp uygulamaya koyma
• Alay Meydanı: Topkapı Sarayı'nda, "orta kapı" ile "babü's-saade" arasındaki sahaya alay m
• Alay Müftüsü: Alay imamının üstündeki rütbede bulunan sarıklı zabite verilen unvandı. Teş

• Sponsorlu Bağlantılar

• Alay Sancağı: Alay sancağı iki anlama gelmekteydi. Birincisi, bir alaya mahsus olan sanca
• Alay-ı Hümayun: Hükümdar ve ordu sefere giderken ve seferden dönerken, alayı uğurlamak ve k
• Alaya Binmek: Resmi sıfatı olan şahısların, bayramlarla resmi günlerde yapılan alaylara i
• Alaylı: Eskiden mektep mezunu olmayan, askerlikten yetişen zabitler hakkında kullan
• Alem: Sancak ve bayrak için kullanılan genel bir tabirdi. Kamus-ı Türkî'de alem ş
• Alemdar: Bayraktar. Bir birliğin bayrağını ve sancağını taşıyan asker.
• Altı Vergi: Duyun-u Umumiye'ye verilmiş altı vergi: İpek, Tütün, Balık avı, tuz, içki v
• Amire: Devlete ait olan, resmi, tersane-i amire.
• Âmm: Genel, umumi, herkese ait.
• Âmm ve şâmil: Umumi ve kapsamlı
• Amme arâzisi: Kamu toprağı
• Âmme emlakı: Kamu taşınmaz malları.
• Anasır: Osmanlı Devleti'nde yaşayan çeşitli etnik unsurlar
• Arâzi-i mahlûle: Tasarruf sahibinin intikal sahibi bırakmaksızın ölümü ile hazineye dönen mi
• Arâzi-i mahmiyye: Geliri (rakabesi) Hazineye ait bulunan araziden koru, mer'a, yol, pazar ye

• Sponsorlu Bağlantılar