Sponsorlu Bağlantılar
Dost Site
Ansiklopedik Bilgileri Alfabetik Olarak Görüntüleyebilirsiniz.
Ansiklopedik Bilgileri Alfabetik Olarak Görüntüleyebilirsiniz.
Sponsorlu Bağlantılar
Dost Site
Temerküz:
Bir yerde toplanma.
Temyiz:
Mahkemelerce verilen kararın kanun ve usul yönünden incelenmesini sağlayan
Tengri:
Göktürkler'de Tanrı. Gök tanrısı.
Tennure:
Mevlevi dervişlerin giydiği, uzun ve geniş, yırtmaçlı, belikırmalı, kolsuz
Teokrasi:
1- Bir devletin, yapılanması, yönetimi özellikle hukuk kurallarının din esa
Teravih:
Ramazan ayında , camilerde, yatsı namazından sonra cemaatle kılınan yirmi r
Tereke:
Osmanlı Devleti'nde ölen bir kişinin vasiyetinin ve sahip olduğu malların y
Terennüm:
Güzel ve alçak sesle şarkı söyleme.
Terfi:
Görevde yükselme.
Terörizm:
Topluma korku salma, insanları korkutma, yıldırma eylemlerinin tümü.
Tersane:
Gemi yapılan ve onarılan yer.
Tescil:
Onay.
Tesettür:
İslam'da, kadınların ve erkeklerin, vücutlarının belirli yerlerini örtecek
Tesis:
1- Yapma, kurma, temelini atma.
2- Kuruluş.
Teslis (Üçleme):
Hristiyan dininde, Tanrı'nın üç ayrı kişiden oluştuğunu, Tanrı, Hz. İsa ve
Teşri:
Yasama.
Teşrifat:
Resmî günlerde ve törenlerde, devlet büyüklerinin makam ve rütbe sırasına g
Tetimme:
Fatih Sultan Mehmet döneminde öğretime açılan orta dereceli medreseler.
Tevcih:
1- Vezir, beylerbeyi ve sancak beylerine tayin edilmeleri dolayısıyla çıkan
Tevfik:
Allah'ın yardımına kavuşma.
Tevki Fermanı:
Tuğra, nişan ve daha çok imza anlamına gelir. Padişah buyruklarına çekilen
Tevkiî:
Nişancı, Tuğraî deyimleriyle eşanlamlıdır. Hükümdarların alâmeti bulunan fe
Tevrat:
Hz. Musa'ya bildirilen Tanrı buyruklarını kapsyan, Ahdi Atik ya da Eski Ahi
Tezhip:
Yaldızla süsleme. Bir yazı veya kitabı yaldız veya boya ile süsleme.
Tezkere:
1- Askerlik görevinin bittiğini bildiren resmi belge.
2- Bir iş için izi
Tezkire:
1- Aynı şehir ve kasabada bulunan resmî dairelerin birinden ötekine ve halk
Tezkireci:
Özel kalem müdürü. Kâtip. Yazıcı.
Tımar:
Osmanlı toprak düzeninde devlete ait olan ve maaşları ya da belli hizmetler
Tırpan:
Ekin, ot ve benzeri şeyleri biçmeye yarayan, uzun bir sapın ucuna tutturula
Tigin:
Göktürkler'de Hakan oğullarına verilen unvan. Prens.