Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi terimi olarak Fakir: İhtiyacı olan; kendisinin ve ailesinin yıllık ihtiyacına sahip olmayan, geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara, muhtaç kişi.
Tasavvufi-Tasavvuf terimi olarak Fakîr: Arapça, mala ihtiyacı olan kişi demektir. Fakir, fena fillâh makamındadır. Kişinin kendinde gördüğü her şeyi, kendine değil, Allah'a ait ve Allah tarafından olduğunu bilmesi ve bu bilinci kuvvetle taşır hâle gelmesidir. Bu mertebeye "Fena Fillâh" denir.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri:
- Silsile
Tasavvufi yolların hepsinde günümüzdeki mürşitten Hz. Peygamber'e kada
- Şeriat
Şeriat, din manasına geldiği gibi dinin, ibadet ve muamelelere ait hük
- Salih
Arapça, istikamet ve iyilik sahibi dürüst kimseye denir.
- Telbîs
Arapça, birbirine karıştırmak manasına bir kelime. Bir şeyin, zıddı ol
- Pir
1. Farsça, ihtiyar, yaşlı kimselere pîr denir. Tasavvuf liderine de pî
- Rabıta
Arapça, bağlayan, rapteden demektir. Tasavvufi olarak, müridin zihnî p
- Simya
Farsça, kimya demektir. Bakırı altına çevirme hüneri, ilm-i Simya'yı m
- Zübde-i Âlem
Zübde kelimesi çekirdek, öz anlamına gelmektedir. Âlem de dünya, kaina
- Din
Din, akıl sâhiplerini kendi irâde ve istekleriyle dünya ve âhirette sa
- Vird
1. Tasavvufta bir zikir çeşididir. Tasavvufta belirli sayıda Allah den
