Tarih terimi olarak Divan-I Hümayun: Osmanlı Devleti'nde ilk olarak Orhan Bey zamanında oluşturulan yürütme-danışma kuruludur. Divan-ı Hümayunda siyasal, yönetsel, askeri, mali ve şeri işlerle, her çeşit şikayetlere ve davalara bakılırdı. Divan toplantıları toplumun tüm kesimlerine açıktı. Devletle, devlet uygulamaları veya devlet adamlarıyla ilgili şikayeti olan herkes Divan-ı Hümayuna başvurabilirdi. Divan-ı Hümayun'un asıl üyeleri Sadrazam, Kubbealtı vezirleri, Kaptan Paşa, Rumeli ve Anadolu kazaskerleri, Rumeli Anadolu ve İstanbul defterdarları, Nişancı, ve Yeniçeri ağası idi. Bir de Rumeli beylerbeyi İstanbul'da bulunduğunda divan toplantılarına katılabilirdi. II. Mehmet Devri'ne kadar hükümdarın başkanlığında toplanan divan bundan sonra Baş vezirin başkanlığında toplanmaya başlamıştır. XVI. Yüzyıla kadar her gün toplanırken, bu zamandan sonra haftada dört gün (Pazartesi, Salı, Cumartesi, Pazar) toplanmıştır. Divan-ı Hümayunda bitirilemeyen işler öğleden sonra Sadrazamın konağında toplanan İkindi Divanında görüşülürdü. Divan-ı Hümayunun yetkileri 1731 yılında azaltılarak, yetkiler sadrazamda toplanmıştır. II. Mahmut Dönemi'nda ise tümüyle kaldırılarak yerine nazırlıklar (bakanlıklar) kurulmuştur.
Benzer Tarih Terimleri:
- Mahzı Safa
Mutluluk sebebi.
- Patriarkal
Ataerkil.
- Kırat
Ağırlık ölçülerinden biri. Mücevher, özellikle elmas tartısında kullan
- Siyasa
Yurt, devlet işlerini düzenlemek, yürütmek için tutulan ölçülü yol.
- Vaftiz
Hristiyanlıkta genellikle belli bir yaşa gelen çocuğa uygulanan, ilk g
- İlga
Bir şeyin varlığını ortadan kaldırma.
- Terörizm
Topluma korku salma, insanları korkutma, yıldırma eylemlerinin tümü.
- İbrani
Eski Yahudilere verilen ad.
- Özerklik
Bir topluluğun kendisini bazı koşullar altında idare etme hakkı. Genel
- Panteizm
Doğatanrıcılık. Bir bütün olarak kavranan evrenin Tanrı ile özdeş old