Tarih terimi olarak Fütüvvet: Alçakgönüllülük, yiğitlik, eliaçıklık,başkalarını sevmek, dünya malına önem vermemek, hoşgörü vb. gibi ahlaki temellere dayanan, Anadolu'da XIII. yüzyıldan sonra ortaya çıkan, kısa bir süre içinde birçok İslam ülkesinde de benimsenip yayılan, zanaatçı ve esnaf birliklerine verilen ad.
Osmanlıca terimi olarak Fütüvvet: Yiğitlik, gençlik, cömertlik üzerine kurulmuş teşkilat. Dini özellikte esnaf birliği.
Benzer Osmanlıca Terimleri:
- Haznedar
Saray hazinesini bekleyen, yöneten kimse.
- Akarat-ı Mevkuf
Gerek aynî (yani eşya, arazi vb. mallar) gerek nakdî yollarla elde edi
- Kassam
Kadı ve kazaskerlerin hizmetindeki görevlilerden biri. Ölen bir kişini
- Harç
Resmi işlerde devlet veznesine ödenen para.
- Acemi Oğlanı Kethûdası
Acemi oğlanları işine bakan Anadolu ve Rumeli Ağaları'nın hizmetindeki
- Veraset
Kalıtım, irsiyet, mirasta hak sahibi olmak.
- Lökün
Zeytinyağı ile kireç karışımından dövülerek yapılan bir çeşit sızdırma
- Amme arâzisi
Kamu toprağı
- Ahi Babalık
Debbağlar (dericiler) ve saraçlar gibi esnafın başlarındaki adamlara v
- Sadaret kethüdası
Sadrazamın birinci derecede yardımcısı.
