Arkeoloji terimi olarak Stratigrafi: Aslen bir yerbilim sözcüğüdür. Arkeolojide ise, yerleşimlerde oluşan katmanları açıklamak için kullanılır. İnsanların inşa ettikleri binalar, üzerinde yaşadıkları yerleşim tabanları zaman içinde terk edilir, harabeye döner ve yıkılır. Yıkılan yapıların kalıntılarının üzerine yenilerinin yapılması, yeni nesillerin gelip yaşamlarını sürdürmeleriyle, höyüklerde görüldüğü üzere, yeni katmanlar oluşur. Stratigrafi, yani katmanlaşmanın oluşumu, belli noktalarda jeolojik oluşumlarla paralellik gösterir. Genel bir kural olarak en alttaki tabaka, eğer deprem gibi çok güçlü doğal bir felaketle yer değiştirmemiş ise, en eski olandır. (İng. Stratigraphy)
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Dilimli Kubbe
1- İçi yarım yuvarlak, dışı dilimli olan kubbe.
2- Tonoz parçaları
- Proskenion
Bir tiyatroda sahne yapısının cavea'ya doğru ileriye taştığı bölüm. Kl
- Hermetik Metinler
Gizem, büyü ve felsefe ile ilgili belgelerden oluşan külliyata verilen
- Karanlık Çağlar (Hıristiyan)
Genel olarak Batı Roma İmparatorluğu'nun M.S. V. yüzyılda yıkılmasında
- Medrese
Yüksek düzeyde öğretim kurumu. Bu amaçla yaptırılmış mimarlık eseri. A
- Yerleşme Tabanı
Yaşama tabanı ismi de verilebilir. Herhangi bir dönemde insanların üze
- Hipodomik Plan
Klasik Dönem'de Hippodamos adlı mimarın geliştirdiği karşılıklı birbir
- Hellespont
Akdeniz ile Karadeniz'i birleştiren ve Asya'yı Avrupa'dan ayıran Çanak
- Decuria
Roma'nın krallık döneminde curia'ları oluşturan 10 kişilk gruplara ver
- Cartularius
Kamuyu ilgilendiren anlaşma sözleşme benzeri belgeleri koruyan kilise
