Tarih terimi olarak Panteizm: Doğatanrıcılık. Bir bütün olarak kavranan evrenin Tanrı ile özdeş olduğu ve evrende açığa çıkan bileşik töz, güçler ve yasalar dışındaTanrı olmadığı öğretisi.
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık terimi olarak Panteizm: 1-Evren ve tanrıyı bir ve aynı gören anlayış.Evren=Tanrı.
2-Tanrı'nın dünyaya aşkın değil de, içkin olduğunu öne süren Tanrı anlayışı ya da görüşü.
2-Tanrı'nın dünyaya aşkın değil de, içkin olduğunu öne süren Tanrı anlayışı ya da görüşü.
Edebiyat terimi olarak Panteizm: Evrenle Tanrı'nın tek bir şey olduğunu, evrenin tanrıdan tanrının evrenden ayrı bir yönü, ayrı bir varlığı bulunmadığını ileri süren düşünüş biçimi.
Arkeoloji terimi olarak Panteizm: Tanrı'nın her şeyde, ve her şeyin Tanrı'da olduğunu savunan inanca verilen ad. Mısır ve Yunan dinlerinin dünya görüşüne yakından benzeyen bu inanç, M.S. XVII, yüzyılda, özellikle Spinoza'nın yapıtlarının yayımlanmasından sonra önem kazanmıştır.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Fascia İon ve Korinth düzenlerinde Architravın (baştaban) hafifçe öne çıkan y
- Psefismata Ekklesia kararlarına verilen ad.
- Podyum Sütunların, lahitlerin, heykellerin ya da tapınakların üzerine yerleşt
- Postament Roma mimarlığında, sütun kaidesinin altında yer alan yüksekçe bir priz
- Arşitrav Sütunların üzerine yerleştirilen yatay hatıl.
- Palmet İlkçağ sanatından beri kullanılan bir bezeme motifi. Dilimli simetrik
- Temenos Eski Yunanistan'da bir duvarla çevrelenmiş kutsal alana verilen ad.
- Ribat Kaynağı ileri karakol anlamında olan yarı askeri yapılar. Sonradan, ha
- Bordür Kenar, genellikle süslemeli kenar şeriti.
- Synoikismos Antik Çağ'da bazen bir kaç kent ya da ufak yerleşim birimlerinin bir a