Tarih terimi olarak Osmanlıca: XIII.-XX. yüzyıllar arasında Anadolu'da ve Osmanlı İmparatorluğu'nun yayıldığı bütün ülkelerde yazın ve yazışma dili olarak kullanılan, özellikle, XV: yüzyıldan sonra Arapçanın ve Farsçanın aşırı ölçüde etkisinde kalarak Türkçe, Arapça ve Farsçadan oluşan yapay bir dil durumuna gelmiş olan Türkçeye verilen ad.
Benzer Tarih Terimleri:
- Kalyon
Osmanlı donanmasında hareketini sadece yelkenlerle sağlayan savaş gemi
- Cebe
Savaşla ilgili silâh ve araçlar. Mühimmat.
- Linç
Birden çok kişinin kendilerine göre suç olan bir davranışından dolayı
- İlericilik
En ileri toplumsal, siyasal ekonomik, düşünsel gelişmeleri benimseme,
- Çita
Rumeli Türkleri hakkında kullanılan bir deyim.
- Genç Türkler (Jön Türkler)
Tanzimat döneminin sonlarına doğru, bazı Osmanlı aydınları (Namık Kema
- Tirkeş
Ok mahfazası.
- Pirinç
Bakıra belli oranda çinko katılarak elde edilen sarı renkli bir alaşım
- Bizar
Tedirgin, bezmiş, usanmış, bezginlik getirmiş.
- Çıkma
Edirne, Galata ve İbrahim Paşa Saraylarındaki acemi oğlanların derecel
