Arkeoloji terimi olarak Manicilik: M.S. III. yüzyılda, İranlı din reformcusu Mani tarafından kurulan dine verilen ad. Zerdüştçülükteki ikincilliği daha da ileri götürerek, bütün maddi ve bedensel olan şeyleri kötü diye niteleyerek reddetmiştir. Bu dine inananlar bir yanda katı bir cinsel oruç uygulayan seçkin zümre ile öte yandan evlenmelerine ve dünyada kanaatkârlıkla yaşamalarına izin verilen sıradan üyelere ayrılıyorlardı. Manicilik M.S. VI. yüzyılda Hıristiyanlık tarafından ezilmiştir.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Linear B Yazısı
M.Ö. 1450′lerde Linner A'dan türetilen hece yazısına verilen ad.
- Proskenion
Bir tiyatroda sahne yapısının cavea'ya doğru ileriye taştığı bölüm. Kl
- Taç Kapı
Tâk kapı adı da verilen bezemeli ana giriş.
- Pteron
Kanadın Hellencesi. Hellen tapınağının her hangi bir yanındaki sütün s
- Orientalizm
Batı resim sanatında Delacroix gibi sanatçıların öncülüğünü yaptığı, k
- Belirteç
Hiyeroglif yazıda, bir sözcüğün sesini değil, anlamını belirleyen ögey
- Rumî
Türk ve İslam sanatında Batı kökenli süsleme motifi. Yarım palmetlerde
- Antonius
Octavianus (Augustus) ile Roma'yı yöneten ve M.Ö. 30 yılında kendini y
- Architrav
(Epistyle ya da Baştaban) Sütunların üstünde bulunan yatay bölüm.
- Columna Caelata
Üstü kabartmalı sütun.
