Tarih terimi olarak Manda Yönetimi (Güdüm): Birinci Dünya Savaşı sonrası, siyasal ve ekonomik gücü yeterli olmayan ya da bunları yeterince kullanmasını beceremeyen, kendi kendini yönetemeyen kimi ülkeleri belirli bir düzeye eriştirip bağımsızlığına kavuşturmak üzere, o zamanki birleşmiş uluslar örgütü (Milletler Cemiyeti) yönetmek için bir büyük devlete verilen yetkidir. Emperyalist devletler kendilerine bırakılan topraklarda manda (güdüm) ve himaye (korumacılık) adı altında yönetimler oluşturarak sömürü yöntemlerini değiştirmişlerdir.
Benzer Tarih Terimleri:
- Muasır
1- İçinde bulunulan dönemde en ileri en gelişmiş gücü ve imkânı en faz
- Şamanizm
İnsanlığın en eski dinlerinden biri olan, Kuzey Asya'daki ve Orta Asya
- Tanıma
Bir devletin varlığını başka devletlerin de kabul etmesi. Tanımadan so
- Çaldıran Savaşı (1514)
Doğu Anadolu'ya sahip olmak isteyen Şah İsmail bölgedeki Şii Türkmen a
- Sarayağası
Osmanlı İmparatorluğu'nda, saraylarda oturanlara hizmet etmekle, saray
- Fidye
Bir kimsenin esirlikten kurtarılması için verilen para. Kurtulmalık. K
- Yörük
Yarı yerleşik Türk toplulukları.
- Anglo-Sakson
375 yılında başlayan Kavimler Göçü ile Almanya'nın Kuzeyinden Britanya
- Hellenistik Kültür
Büyük İskender'in Hindistana yaptığı seferler sonrasında ortaya çıkan
- Sosyal Tarih
Toplumların her türlü faaliyetlerini inceler.
