Türkçe-Dil Bilgisi terimi olarak Ek Fiil: Eski Türkçede er- yardımcı fiilinin er->ir->i- biçiminde ekleşmesinden oluşan, ad soylu kelimelerin yüklem olarak kullanılmasını sağlayan ve birleşik fiil çekimlerinde de görev alan fiil. Şahıslara göre çekiminde +ım/+um, +sın/+sun, +sınız/+sunuz, dırlar/+durlar şekillerine girer: çalışkan+ım, çalışkan+sın, çalışkan+dır, çalışkan+ız, çalışkan+sınız, çalışkan+dırlar gibi. Ek fiilin olumsuzu değil kelimesi ile kurulur: Eski değildir. Ek fiilin hikaye, rivayet ve şart biçimleri şahıs ekleri ile genişletilmiş -dı/-du, -mış/-muş, -sa ekleri ile kurulur: çalışkan-dım (<çalışkan-i-dim), çalışkan değildim (<çalışkan değil-i-dim) vb.
Benzer Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri:
- Etken Çatılı Eylem Çatı eki almayan, gerçek özne bulunduran eylem.
- Çıkma durumu Kelime gruplarında ve cümlede, fiilin gösterdiği oluş ve kılışın kendi
- İsim Ad. Canlı ve cansız varlıkları, duygu ve düşünceleri, çeşitli durumlar
- Yükleme durumu Geçişli fiil taşıyan bir cümlede fiilin doğrudan doğruya etkilediği ya
- Ekler Cümle içinde kelimeler arasında geçici anlam ilişkileri kurmak veya ye
- Yazar Bilim, edebiyat, sanat alanında kitap yazan kimse.
- Üleştirme Sayı Sıfatı 1. Asıl sayılar üzerine -ar, -şar eklerinin getirilmesiyle kurulan ve
- Tema Asıl konu, temel motif.
- Özel Ad 1. Tek bir kişiyi, belli bir varlığı veya topluluğu gösteren ad. Kişi,
- Tür Adı Aynı türden olan varlıklara soyut kavramlara verilen genel ad: ağaç, a