Edebiyat terimi olarak Ayak: Halk şiirinde kafiye yerine kullanılan terim.
Arkeoloji terimi olarak Ayak: Paye, taş ya da tuğladan örülmüş taşıyıcı mimari öğe.
Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) terimi olarak Ayak: Yazmalarda sayfa sırasını belirtmek amacıyla, bir sonraki sayfanın ilk harf veya kelimesi, bir önceki sayfanın alt köşesine yazılmıştır. Bu yazıya ayak adı verilir. Çoban, murakıb, müş'ir, müşîr, müşîre veya payende de denilir. Ayrıca reddade (geri döndüren), müşahide (gözcü), ta'kibe (izleyen) ve garip kelimelerinin de bu anlamda kullanıldığı olmuştur.
Dericilik terimi olarak Ayak: Derilerin büyüklüğünü belirten 10 desimetre karelik ölçü birimi.
Uzay ve Astronomi terimi olarak Ayak: Teleskopların üzerine bindiği dikine yerleştirilmiş sütun.
Sanat terimi olarak Ayak: 1. Paye, taş ya da tuğladan örülmüş taşıyıcı mimari öğe.
2. Kemer ve kubbe ağırlığının üzerine bindirildiği sütun ya da köşeli dayanaklar. Taş, ağaç veya tuğladan yapılmış taşıyıcı ayak.
2. Kemer ve kubbe ağırlığının üzerine bindirildiği sütun ya da köşeli dayanaklar. Taş, ağaç veya tuğladan yapılmış taşıyıcı ayak.
Tekvando terimi olarak Ayak: Baal.
Benzer Tekvando Terimleri:
- Beş
Tasot.
- Bacak
Ahre.
- Bir
Hana.
- Arkaya Tekme
Dwi-cha-gi.
- Döner Kanca Vuruşu
Bandae-dolryo-cha-gi.
- Boyun
Mok.
- Dirsek
Palkoop.
- Aşağı Seviye Blok
Ahre maggi.
- Dur
Kallyo.
- Beden
Mom.
