Osmanlıca terimi olarak Ağalık Hakkı: Sipahiler, zeamet sahipleri ve has sahiplerinin, timar, zeamet ve hasları içindeki arazi sahiplerinden birinin ölümüyle mahlül olan arazisini, hakedecek olanlara ihale edeceği sırada alınan verginin adıdır. Alınan vergi, arazinin yerine, verimine, gelirine göre değişmekteydi. İyi bir arazinin 2 dönümünden 1 akçe, orta bir yerin 3 dönümünden 1 akçe, kötü yerin 5 dönümünden 1 akçe alınırdı.
Benzer Osmanlıca Terimleri:
- Dizdar
Osmanlı'da kale kumandanı.
- Tacir
Tüccar.
- Sekban
Osmanlı'da sınır boylarında görev yapan asker.
- Darül Kurra
Cami, mescit gibi yerlerin hemen yanında yapılan kuran okuma yeri.
- Kalfa
Saraylarda ve büyük konaklarda halayıkların (Cariye) başı olan kadın.
- Ak Deri
Eskiden kâğıt yerine kullanılan ve üzerine yazı yazılan derilere veril
- Ruznameci
Günlük defterleri kaleme alan kişi. / İnşaat masraflarının günlük hesa
- Azap
Bekar Türk gençlerinden meydana getirilen piyade.
- Esham
III. Mustafa döneminde piyasaya sürülen borçlanma (istikraz) kuponları
- Ağa
Eskiden yüksek mevki sahipleri hakkında kullanılan bir tabirdi. Bilhas
