Tarih terimi olarak Pençik: 1- İşçi, hizmetçi.
2- Osmanlı Devleti'nin kuruluş döneminde savaşta elde edilen esirlerin beşte birinin devlete verilmesi ve bunların asker olarak kullanılması.
2- Osmanlı Devleti'nin kuruluş döneminde savaşta elde edilen esirlerin beşte birinin devlete verilmesi ve bunların asker olarak kullanılması.
Osmanlıca terimi olarak Pençik: Asker yetiştirmek için savaş esirlerinden beşte bir oranında ayrılan acemi oğlan adaylarına verilen ad.
Benzer Osmanlıca Terimleri:
- Aşar
Toprak ürünlerinden alınan onda bir oranında vergi. 1925'te kaldırıldı
- Nazır
Osmanlılarda bir idare bölümünün yada kurumun başında bulunan görevli.
- Ebced hesabı
Arab alfabesindeki her harfin bir sayıyı göstermesi kuralı ile harfler
- Kethüda
Kahya, yardımcı, üst düzey devlet görevlilerinin yardımcısı, saray hiz
- İbnülemin
Güvenilir dost kişi.
- Harim
Camilerde ibadetin gerçekleştirildiği ana mekân. Belirli kısıtlamaları
- Mültezim
Devlete ait bir yerin gelirini açık arttırma ile üzerine alan kimse.
- Payitaht
Başkent, taht şehri.
- Şer'i
İslami kurallara uygun yol, şer'i hukuk.
- Kalfa
Saraylarda ve büyük konaklarda halayıkların (Cariye) başı olan kadın.
