Tarih terimi olarak Osmanlıca: XIII.-XX. yüzyıllar arasında Anadolu'da ve Osmanlı İmparatorluğu'nun yayıldığı bütün ülkelerde yazın ve yazışma dili olarak kullanılan, özellikle, XV: yüzyıldan sonra Arapçanın ve Farsçanın aşırı ölçüde etkisinde kalarak Türkçe, Arapça ve Farsçadan oluşan yapay bir dil durumuna gelmiş olan Türkçeye verilen ad.
Benzer Tarih Terimleri:
- Şıhne Türk-İslam devletlerinde eyaletleri yöneten, askerî ve idari yetkilere
- İttifak (Bağlaşma) Devletleri 1883 Yılında Almanya, Avusturya-Macaristan ve İtalya tarafından oluştu
- Şevket Büyüklük, ululuk, heybet.
- Maginot (Majino) Hattı Fransa'nın Almanya sınırı boyunca kurduğu tarihsel savunma hattıdı
- Palanka Etrafı hendeklerle çevrilmiş, ağaç ve topraktan yapılan kale.
- Halel Bozma, bozukluk.
- Dergah Tarikattan olanların barındıkları, ibadet ve törenler yaptıkları yer,
- Arazi-i Öşriyye İslam hukukuna göre, mülkiyet hakkı Müslümanlara verilen, özel mülkiye
- Reaya 1-İslam ve Türk-İslam devletlerinde, bu arada Osmanlılarda genel olara
- Haseki Sultan Cariye iken padişahın gözdesi olan ve ondan çocuk doğuran kadın.