Tiyatro terimi olarak Meydancı: Anadolu köy oyunlarında oyunları düzenleyenlere verilen adlardan biri.
Tasavvufi-Tasavvuf terimi olarak Meydancı: Dergâhtaki meydan hizmetlerine bakan, mukabele yapılacağı zaman şeyhin postunu semahanede yere seren, âyinden sonra kaldıran, yemek ve mukabele vaktini kuralına göre duyuracak dervişe sala vermesini emreden görevliye Meydancı veya Meydancı Dede, yardımcısına da "Meydancı Yamağı" denir. Mevlevî tekkelerinde "İç Meydancı" ve "Dış Meydancı" diye iki türlü meydancı olurdu, iç Meydancı mutfak işlerine, Dış Meydancı da mutfak dışındaki işlere bakardı.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri:
- Derviş Farsça. Fakir, dilenci, dünyadan yüz çeviren, kendini Allah'a veren ki
- Tefrika Arapça, ayrılık demektir. Dünyaya, masivaya dalmak, cem'den uzak kalma
- Üç Aylar Hicrî takvimdeki Receb, Şa'ban ve Ramazan ayları için kullanılan bir t
- Ahval Arapça hal kelimesinin çoğuludur, haller demektir.
- Secde Arapça, secde etmek, Allah'ı tazim için, yüzü yere koymak anlamını ifa
- Edep Her konuda haddini bilip, sınırı aşmamak, insanlara iyi muamelede bulu
- Ağyar Arapça, gayr kelimesinin çoğulu olup, lügatta yabancı, el, başkası gib
- Kâbe Yeryüzünde Allah'a ibadet edilmek üzere inşa edilmiş olunan ilk mâ'bed
- Musafaha Arapça, parmaklar bitişik, eller düz ve açık olarak iki kişinin tokala
- Afitab Farsça, güneş anlamına gelir. Afitab-ı Vücûd : Varlık güneşi, varlığın