Arkeoloji terimi olarak Manicilik: M.S. III. yüzyılda, İranlı din reformcusu Mani tarafından kurulan dine verilen ad. Zerdüştçülükteki ikincilliği daha da ileri götürerek, bütün maddi ve bedensel olan şeyleri kötü diye niteleyerek reddetmiştir. Bu dine inananlar bir yanda katı bir cinsel oruç uygulayan seçkin zümre ile öte yandan evlenmelerine ve dünyada kanaatkârlıkla yaşamalarına izin verilen sıradan üyelere ayrılıyorlardı. Manicilik M.S. VI. yüzyılda Hıristiyanlık tarafından ezilmiştir.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Gnostik Sıradan müminlerin inandığı dinin arkasında, daha yüksek olan, sadece
- Torus (Topuk) Dışbükey profilli sütun altlığı bölümü.
- Logothetes Maliyenin denetlenmesinden sorumlu yöneticilere verilen ad.
- Nymphaion Eski Yunancada çeşmelere verilen ad.
- Kopt (Kıpti) Önceleri Mısır'ın yerleşik halkına, daha sonra da Hıristiyan Mısırlıla
- Praefectura Roma İmparatorluğu'nda, eyaletler (=dioceese)den oluşan en büyük yönet
- Cavea Bir tiyatroda izleyicilerin oturduğu kademeli bölüme verilen ad. Genel
- Ktistes Hellen kentlerinin mitolojik kurucularına verilen ad.
- Comitatenses Roma İmparatorluğu'nda bir savaş alanından diğerine kolaylıkla aktarıl
- Heilot (Helot) Sparta'da toprağa bağlı bir tür yarı-köle (devlet kölesi) sınıfını olu