Türkçe-Dil Bilgisi terimi olarak Kök: Bir sözcüğün üzerinde bulunan bütün ekler atıldığında anlamlı olarak kalabilen en küçük parçadır. Örnek : Bal, kaş, göz, el
Biyoloji terimi olarak Kök: Bitkinin toprak altında kalan kısmıdır. Bitkiyi toprağa bağlar. Gövdenin boşlukta gelişmesine yardımcı olur. Topraktan su ve suda çözünmüş madensel tuzların alınmasını sağlar. Bazı bitkilerde de yedek besin depo eder.
Kimya terimi olarak Kok: Taş kömürünün havasız ortamda ısıtılmasıyla oluşan madde.
Tarih terimi olarak Kök: (Eski Türkler'de) Gök rengi, gökyüzü, mavi, lacivert, yeşil, hava, sema.
Kimya terimi olarak Kök: İyon hâlindeki atom grubu.
Ağız ve Diş Sağlığı terimi olarak Kök: Dişi çeneye bağlayan diş yapısı.
Benzer Ağız ve Diş Sağlığı Terimleri:
- Maloklüzyon Alt ve üst dişlerin kusurlu kapanışıdır. Kusurlu kapanışın düzeltilmes
- Azı Dişleri Ağzın arka tarafında bulunan büyük, geniş ve çok uçlu dişler.
- İnterdental Diş arası. Dişlerin ara yüzeyleri.
- Antiviral Virüslara etkili, virusların zararlı etkilerini önleyen.
- Ajitasyon Kişinin etrafa saldırganlığı, aşırı aktivitesi ile karakterize durum.
- Kemik Kaybı Dişlerin köklerini destekleyen kemiklerde kayıp; diş eti hastalığının
- Periodonti Dişleri destekleyen yapılara ait hastalıkların tedavisi ile ilgilenen
- Eklem Alt çene ile kafatası arasındaki "menteşe".
- Anerji Özel bir antijene cevap verilmemesi hali. Organizmanın savunma yeteneğ
- Lokal Anestezi Yüzeyel ya da bölgesel vücudun bir bölümünün acı ve ağrı hissine karşı