Edebiyat terimi olarak Doğalcılık (Natüralizm): 19. yy sonu ve 20. yy başında etkili olmuştur. Edebiyatta gerçeklik geleneğini daha da ileri götüren doğalcılar, gerçekleri ahlâksal yargılardan, seçici bir bakıştan uzak bir anlatımla ve tam bir bağımlılıkla anlatmayı amaçlar. Doğalcılık, bilimsel belirlenimciliği benimsemesiyle gerçeklikten ayrılır. Doğalcı yazarlar, insanı ahlâksal ve akılsal nitelikleriyle değil, fizyolojik özellikleriyle ele alır. Doğalcı yaklaşıma göre, çevrenin ve kalıtımın ürünü olan bireyler, dıştan gelen toplumsal ve ekonomik baskılar altında ezilir, içten gelen güçlü içgüdüsel dürtülerle davranırlar. Yazgılarını belirleyebilme gücünden yoksun oldukları için yaptıklarından sorumlu değildirler.
Benzer Edebiyat Terimleri:
- Söz Kalabalığı
Sözlü ya da yazılı anlatımda konuyla ilgisi olsun olmasın gereksiz bir
- İlahi
1- Allah aşkını, dinî, tasavvufi duyguları konu alan, genellikle 3-7 d
- Batıcılık
Pozitivizm ve aydınlanma düşüncesini örnek alarak gelişebileceğimizi,
- Bağlam
1- Bir sözcüğün cümle, cümlenin paragraf, paragrafın metin içindeki ye
- Dörtleme
Halk edebiyatımızda dört dizelik kıtalardan meydana gelen nazım şekill
- Uyak
Sözcük ve eklerin son heceleri ya da en az iki dizenin sonunda yinelen
- Üstdil
Özellikle belirli bir alana özgü olan bir konuyu ya da o konuyu açıkla
- Mey
Şarap anlamına gelen Mey, Divan şiirinin temel manzumlarından biri ola
- Örnekseme
Dilde yeni bir sözcük yaratmada tutulan yol.
- Parodi
Ağırbaşlı, ciddi bir yapıtın tümünü ya da bir bölümünü, biçimsel özell
