Türkçe-Dil Bilgisi terimi olarak Ana Dil: 1. Bugün ses yapısı, şekil yapısı ve anlam bakımından birbirinden az çok farklılaşmış bulunan dil veya lehçelerin, kök bakımından bilinmeyen bir tarihte birleştikleri ortak dil. Ana Türkçe, Ana Moğolca, Ana Altayca, Roman dillerine kaynaklık eden Latince gibi. Başlıca dünya dilleri, sayıları sınırlı birtakım eski ana dillerin zaman içinde lehçeler ve müstakil diller halinde dallanarak farklılaşmasından oluşmuştur.
2. Aynı kökten gelen çeşitli dillerin varsayılan kaynağı. Bugünkü Türk lehçeleri, eski bir anadilden doğarak gelişmiştir.
2. Aynı kökten gelen çeşitli dillerin varsayılan kaynağı. Bugünkü Türk lehçeleri, eski bir anadilden doğarak gelişmiştir.
Benzer Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri:
- Tamlanan Tamlamadaki ikinci ve asıl öge.
- Pekiştirme Çeşitli yöntemlerle bir sözcüğün anlamının güçlendirilmesi.
- Ortak Dil Bir ülkede konuşulan lehçe ve ağızlar içinde yaygınlaşarak hâkim durum
- Bağlama Zamiri İsim tamlamalarında tamlayan durumundaki isimlerin ve zamirlerin sonun
- Oldurgan Eylem Geçişsiz eylemin" -r, -t, -tır" ekleriyle geçişli olması.
- Yumuşama Ünsüz değişimi. Sert ünsüzle biten bazı sözcüklerin ünlüyle başlayan b
- Yükleme durumu Geçişli fiil taşıyan bir cümlede fiilin doğrudan doğruya etkilediği ya
- Şahıs Eki Yüklemde kip ekinden sonra gelip kişi anlamı veren ek.
- İlgi Zamiri Adın yerini tutan-ki eki.
- Eş Anlamlı (Anlamdaş) Sözcükler Sesleri farklı, anlamları aynı olan sözcüklere eş anlamlı(anlamdaş) sö